„Solidarität. Hilfe. Freiheit.”

Wystawa czasowa prezentowana w Instytucie Pileckiego w Berlinie. Została zaprojektowana w sposób modułowy – umożliwiający prezentację w rozmaitych miejscach, o różnych powierzchniach i rozstawianie jej w dowolnej konfiguracji. Zamieszczone na wymiennych tablicach treści mogą być w prosty sposób demontowane w celu modyfikacji lub zmiany wersji językowej wystawy.

Wystawa została podzielona na dwie Strefy: 1980–1989 oraz 1981–1989. Pomiędzy nimi znajduje się pawilon przechodni prezentujący i symbolizujący wprowadzenie stanu wojennego. Elementy wystawy zostały zaprojektowane z prostych, lecz jednocześnie oddziałujących na emocje materiałów – głównie metal – w postaci profili, siatki cięto-ciągnionej, czy tablic. Istotne znaczenie ma ich kolorystyka, różna dla każdej z części, co w połączeniu z oświetleniem i treściami merytorycznymi, pokazuje etapowość, ale też odmienne emocje towarzyszące wydarzeniom.