Centrum Myszkowa

Ideę, która przyświecała nam podczas pracy nad koncepcją, można zamknąć w trzech hasłach: dostępność, lokalność, zieleń. Chcieliśmy, by podporządkowane obecnie samochodom miasto, otworzyło się na pieszych i rowerzystów, których mimo braków infrastrukturalnych w Myszkowie nie brakuje. By przestrzenie między budynkami - ulice, place, parki - przestały pełnić funkcję jedynie tranzytową, a stały się miejskim salonem, gdzie nie tylko możesz, ale i chcesz zatrzymać się na dłuższą chwilę.

Dostępność oznaczała dla nas zredukowanie i uporządkowanie przestrzeni zajmowanej przez jadące i stojące samochody. Zamieniliśmy ul. Kościuszki w woonerf, a plac dworcowy - dotychczasowy parking - w strefę pieszą, przeciętą pojedynczą wstęgą jezdni. Zmniejszyliśmy węzeł między ulicami Kościuszki, Pułaskiego, PCK i Kwiatkowskiego, wygospodarowując tym więcej miejsca na plac przed urzędem. Większość miejsc postojowych skupiliśmy na trzech parkingach - przy wiadukcie, obok dworca autobusowego i przy nowym budynku usługowym - uwalniając w ten sposób chodniki dla pieszych.

Zielony Myszków to nie tylko piękniejsze miasto, gdzie surowość betonu łagodzona jest przez dorodne drzewa i krzewy. To też miasto stawiające czoła kryzysowi klimatycznemu - gdzie nigdy nie trzeba długo szukać cienia, gdzie nie tworzą się wyspy ciepła, a nadmiarowa woda zamiast zalewać chodniki i piwnice zbierana jest w licznych ogrodach deszczowych.

Lokalność w końcu oznacza dla nas przywiązanie do tradycji. Materiały, których użyliśmy, to typowe dla myszkowskiej architektury cegła i drewno (widoczne zarówno w zaprojektowanych budynkach, jak i w nawierzchniach i małej architekturze). Przywróciliśmy także charakterystyczne cylindryczne lampy, które oświecały Myszków w latach powojennych, a które można zobaczyć na archiwalnych zdjęciach.

Zespół: Andrzej Jaworski, Anna Kotowska, Anna Pruszyńska, Paweł Pytlasiński (gościnnie)