Zespół: Andrzej Jaworski, Martyna Kędrzyńska , Ewa Kuhnert, Marina Tsyhanova

Tkanka Starego Miasta Mysłowice składa się z mniejszych, zwartych zespołów kamienic, okalających, zazwyczaj, zielone dziedzińce. W tym kontekście zaprojektowana została architektura kontynuująca kwartałowy charakter miasta, której zielone centrum stanowi wspólny dziedziniec. Zabudowa ściśle przylega do istniejących na tym terenie budynków tym samym domykając północno-wschodnią ścianę rynku i naśladując organiczną linię zabudowy dawnych kamienic.

Północno wschodnia pierzeja przy rynku w Mysłowicach w połowie lat 80 została wyburzona, w myśl zastąpienia jej „architekturą nowoczesną”, co jednak nigdy nie doszło do skutku. Wyrwa w mieście zasklepiona została tymczasową strukturą, zwaną przez mieszkańców „Ruraparkiem”, której tymczasowość trwa po dziś dzień. Koncepcja zabudowy przyrynkowego odtwarza skalę, charakter oraz organiczność wcześniej istniejącej tu zabudowy. Kwartał, choć funkcjonalnie stanowi całość, podzielony został na segmenty, pozwalające na lepszą tektonikę ściany placu. Płyta rynkowa zyskuje ścianę ale także przestrzeń na usługi w parterach. Kondygnacje powyższe przeznaczone zostały na mieszkania komunalne. Koncepcja zakłada największą liczbę mieszkań przy zachowaniu elastyczności układu, dobrego nasłonecznienia, przewietrzania oraz dostępu do tarasu/balkonu. Parter od strony parku i nowoprojektowanej uliczki przeznaczony został na mieszkania wspomagane dla osób starszych, o charakterze co-housingowym.